شاعري؛ذوالفقاربھڻ
بس ڇا ڪيان يار...دل روئي ٿي.....
دل روئي نير وهائي ٿي.....
انسان جي انسان هٿان
تذليل ڏسي
دل روئي ٿي.نير وهائي ٿي
مان ته آدم آھيان،
مرڻو ناھيان.
ازل تائين رھڻو آھيان
جڏھن
ڪُن فيڪون جو اَمرُ ٿيو ھو
مان تڏھن کان آھيان
پوءِ به.........
ڇا ڪيان..
پنھنجي بي وسي تي
روئي ڏيان ٿو...
مونکي ورھايو ويو آ،
مذھبن ۾،ملڪن ۾،
طبقن ۾،جنسن ۾،
زبانن ۽ ذاتين ۾........
ڪنھن کي ڏوھ ڏيان؟
پنھنجي بي وسيءَ تي
دل روئي ٿي.....
نير وھائي ٿي
بس ڇا ڪيان يار....
بس ڇا ڪيان يار...دل روئي ٿي.....
دل روئي نير وهائي ٿي.....
انسان جي انسان هٿان
تذليل ڏسي
دل روئي ٿي.نير وهائي ٿي
مان ته آدم آھيان،
مرڻو ناھيان.
ازل تائين رھڻو آھيان
جڏھن
ڪُن فيڪون جو اَمرُ ٿيو ھو
مان تڏھن کان آھيان
پوءِ به.........
ڇا ڪيان..
پنھنجي بي وسي تي
روئي ڏيان ٿو...
مونکي ورھايو ويو آ،
مذھبن ۾،ملڪن ۾،
طبقن ۾،جنسن ۾،
زبانن ۽ ذاتين ۾........
ڪنھن کي ڏوھ ڏيان؟
پنھنجي بي وسيءَ تي
دل روئي ٿي.....
نير وھائي ٿي
بس ڇا ڪيان يار....
No comments:
Post a Comment